وقتي به بطن سخنراني و اهداف آن مي‌نگريم متوجه مي‌شويم که سخنراني چيزي جز سوال و جوابي نيست که بين ما و مخاطب به صورت مستقيم يا غيرمستقيم رد و بدل مي‌شود. اصلا انگيزه اوليه در افرادي که در يک سخنراني حضور پيدا مي‌کنند همين سوالي بوده است که ذهن آن‌ها را به خود مشغول کرده است. اما يه سخنران به جز اين سوال اوليه، تشنه آن است که سخنراني با پرسش و پاسخ به يک گفتگو تعاملي تبديل شود و به دنبال هر راهي براي تشويق مخاطب به کنجکاوي و پرسشگري است.
شايد ايجاد چنين تعاملي بين مخاطب و سخنران را بهتر باشد به رشد و نمو يک دانه تشبيه کنيم. از زماني که يک دانه سست و شکننده در خاک قرار مي‌گيرد تا زماني که بخواهد به يک درخت پربار تبديل شود نياز به مراقبت و تغذيه دارد. در سخنراني نيز مسئول اين تغذيه و مراقبت خود سخنران است که بايد به تشويق مخاطب به کنجکاوي بپردازد.
بنابراين به عنوان يک سخنران اين شما هستيد که بايد ذهن مخاطبانتان را درگير کنيد و براي پرسش و پاسخ آن‌ها را ترغيب کنيد. در اين زمينه چه ايده‌هايي داريد؟ تا کنون چه ترفندهايي براي برگزاري و مديريت جلسات پرسش و پاسخ بعد از سخنراني به کار مي‌گرفتيد؟
مطلب امروز دانشگاه زندگي مجموعه‌اي از ترفندهاي کليدي براي تشويق مخاطبان به تعامل و پرسش در طول سخنراني است. امري که بر نشاط، تحرک و بازدهي سخنراني کمک مي‌کند.
مي‌دانيد که برگزاري جلسات پرسش و پاسخ يکي از مهارت‌هاي سخنرانان حرفه‌اي و در عين حال از مزايا سخنراني‌هاي گفتگومحور است. سخنراني‌هايي که از جلسات پرسخ و پاسخ اصولي و منظمي برخوردار باشند و طي آن به تمام علامت‌هاي سوالات ذهن مخاطبان پاسخ داده شود معمولا از اعتبار و ارزش متفاوتي نزد شرکت‌کنندگان برخوردار هستند. در کنار اين موضوع نيز به خوبي مي‌دانيم که برگزاري موفق و از پس از آن مديريت و به سرانجام رساندن اين گونه جلسات کار دشواري است و هر سخنراني از پس آن برنمي‌آيد مگر با کسب مهارت‌هاي مرتبط.
براي راحت‌تر شدن برقراري اين تعامل به نکات زير توجه کنيد:
اولين مرحله براي شروع کنجکاوي مخاطب صحبت کردن در حد يا سطح علمي آن‌ها است؛ در غير اين صورت هيچ تلاشي از سوي مخاطب براي ابهام‌زدايي صورت نمي‌گيرد. منظور از صحبت کردن در سطح مخاطبان و نگه داشتن سطح سخنراني در سطح علمي آن‌ها، پيچيده شدن سخنراني نيست. شما براي اين که بهترين نتيجه را از سخنراني داشته باشيد مم هستيد که در حد اطلاعات مخاطبان خود سخن بگوييد. اما گاهي گفتگوي سخنران آن قدر پيش‌پاافتاده مي‌شود که باعث مي‌شود مخاطب بي‌حرکت و بي‌عکس‌العمل باقي بماند.
براي خواندن مقالات فن بيان و سخنراني اينجا را کليک کنيد
درباره این سایت